Wiele obserwacji wskazuje na to, że galaktyki są rozmieszczone w przestrzeni kosmicznej w strukturze, która przypomina pajęczą sieć.
Wiadomo, że nasza Droga Mleczna zawiera 300 mld gwiazd,a nie jest przecież ona jedyną galaktyką w wszechświecie. Istnieje bowiem niezliczona ich ilość,a wszystkie są równie duże jak nasza. Ten zbiór ulega jednak ciągle ekspansji. Jaki jest jednak ich rozkład w przestrzeni. Gdy zostały stworzone mapy galaktyk w 3D pojawiła się struktura, którą można porównać do gąbki. Gromady galaktyk bowiem łączą się za pomocą łańcuchów czy włókien galaktyk,a pustka niskiej gęstości łączy się za pomocom tuneli. Ta struktura nazywana jest właśnie kosmiczną pajęczyną. Zostały odkryte nawet wielkie, długie wręcz na miliardy lat świetnych włókna galaktyk. To najstarsze struktury naszego wszechświata. Długość jednej z nich, Wielkiej Ściany Sloana znajdującej się w gwiazdozbiorze Panny i okazało się, że jej długość to 1,37 mld lat świetnych. To spójna struktura, która nie jest związana grawitacyjnie, ale zachowa swoją tożsamość nawet gdy wszechświat będzie się dalej powiększać. Zresztą ona sama stanie się zresztą dłuższa z ekspansją sieci. Jej lewa strona jest szczególnie spektakularna bowiem rozszczepia się na dwa włókna co można porównać do wielopasmowej autostrady, która rozdziela się by potem znowu połączyć.
Długość Wielkiej Ściany Sloana to 1/10 promienia wszechświata, który jesteśmy w stanie dostrzec za pomocą teleskopa. Patrząc na nią z dobrej perspektywy to gdybyśmy zrobili model wielkości ziemi, który przedstawiałby wszechświat to miałaby ona 1000 km długości,a w tej samej skali nasza Droga Mleczna miałaby 45 m średnicy.
Ta struktura i inne podobne nie tylko rzucają trochę światła na wcześniejsze etapy istnienia wszechświata,ale do tego mogą pomóc w przewidywaniu tego co ma nastąpić. Na początku była bowiem gwałtowna ekspansja, a następnie tempo ekspansji zmalało ponieważ zdominowały go promieniowanie i materia. Sugerowane tempo tego powiększania przestało spadać niecałe 7 mld lat temu oraz ponownie nastąpiło przyśpieszenie ekspansji, czyli można powiedzieć że zaczęła się epoka nisko wartościowej inflacji. Teraz jednak rozmiar wszechświata podwaja się co około 12,2 mld lat, a nie tak jak na początku co 10-38 sekund. Podążając za schematami możemy zmierzyć późniejsze własności. Większość fizyków łączy to przyśpieszenie z ciemną energią, która jest stanem próżni o niskiej gęstości i wypełnia całą pustą przestrzeń.
Więcej na te tematy możecie znaleźć w książce J. Richarda Gotta „Kosmiczna pajęczyna. Tajemnicza struktura wszechświata”
Zostaw komentarz